„Życie jest cudowne. A potem jest okropne. A potem znowu cudowne. A pomiędzy cudownością, a okropnością jest zwyczajne, prozaiczne i rutynowe. Wdychaj cudowne, wstrzymuj oddech, kiedy jest okropne, odpręż się i odsapnij, gdy będzie zwyczajne. Życie po prostu takie jest. Rozczulające, krzepiące, cudowne, okropne, zwyczajne. I oszałamiająco piękne.” L.R. Knost Tego wpisu miało nie...