Zacznę od tego, że święta organizujemy w swoim domu dopiero po raz drugi. Wcześniej zawsze wyjeżdżaliśmy do rodziny, a ten rok, zwany potocznie covidowym czy pandemicznym, poniekąd wymusza spędzenie tego czasu we własnym, najbliższym gronie.

Zatem przygotowanie świątecznych potraw spoczywa całkowicie na nas i w tym roku, jedną z rzeczy, które na pewno pojawią się na naszym stole, będą pierogi domowej roboty.

Prawda jednak jest taka, że rozsmakowaliśmy się w nich już jakiś czas temu, bo… robi je wspaniale mój mąż. Do tej pory wigilijne pierogi z grzybami były moją specjalnością, ale w tym roku oddam pałeczkę mężowi, któremu w kuchni czasami nie dorastam do pięt. Jak to mężczyzna, ma lepsze wyczucie smaku (w tym wpisie oddałam hołd panom -> KLIK), a przede wszystkim odnajduje się w wymyślaniu nowych potraw i zawsze, ale to zawsze wychodzi mu to znakomicie.

Poniżej przedstawiam Wam zatem jego propozycje, a gdyby nie były dla Was wystarczające, na portalu przepisy.pl znajdziecie całą masę inspiracji na świąteczne, tradycyjne i wyszukane wersje pierogów. Na przykład pod tym linkiem -> KLIK. Czego tam nie ma 🙂

A teraz zapraszam Was do naszej domowej kuchni i pierogów, które wyrabiały również małe rączki. Bo nie ma nic przyjemniejszego niż razem spędzone chwile, chociażby podczas wspólnego gotowania.

Przepisy na pierogi domowej roboty w 5 wersjach
(ok. 70 sztuk)

Zacznę do ciasta na pierogi. Z jednej strony przepis jest klasyczny, z drugiej ciasto robione przez męża jest dużo lepsze od mojego i już sama nie wiem dlaczego. Wiem tylko, że jest pyszne i bardzo delikatne. Być może to kwestia zachowania odpowiednich proporcji i dobrego wyrobienia ciasta. To nie „wraca” na stole podczas rozwałkowywania, nie rozpada się podczas gotowania zachowując swój kształt, jest bardzo miękkie i po prostu rozpływa się w ustach.

• 1 kg mąki 450 (my użyliśmy bio mąki pszennej pełnoziarnistej z pełnego przemiału),
• 2 szklanki ciepłej wody,
• łyżeczka soli,
• 4 łyżki oleju rzepakowego.

Ciasto ugniatamy aż stanie się ciągliwe, owijamy folią spożywczą, żeby nie wyschło i odstawiamy na 30 minut do lodówki. Potem dzielimy je na części, rozwałkowujemy na bardzo cienką warstwę, wycinamy szklanką kółeczka i uzupełniamy farszem formując pierogi.

Farsz na pierogi to baza do poszczególnych ich wersji:

• 700 g mięsa (grubo zmielona cielęcina lub jagnięcina),
• 1/2 szklanki rosołu,
• 2 jajka,
• sól i pieprz do smaku,
• odrobina drobno posiekanej natki pietruszki,
• do smaku lub według preferencji można dodać słodką paprykę, majeranek, czosnek.

Mięsa nie ma potrzeby wcześniej podsmażać czy gotować, bo nawet pani w sklepie zapytała mnie czy przed zmieleniem mięsa nie powinnam go wcześniej ugotować.

Farsz dokładnie mieszamy i dzielimy na kilka porcji. Ilość farszu dostosowujemy wedle uznania. My użyliśmy w niektórych wersjach go więcej, a w niektórych mniej.

Pierogi z mięsem i zeszkloną cebulką

Składniki:

• farsz z mięsa (wyżej),
• 2 średniej wielkości, drobno pokrojone i zeszklone na maśle cebule.

Pierogi z wędzonym boczkiem

Składniki:

• drobno pokrojony i podsmażony wędzony boczek,
• farsz z mięsa.

Pierogi z mięsem i natką pietruszki

Składniki:

• farsz z mięsa,
• dość grubo posiekana natka pietruszki.

Pierogi z mozarellą i zblanszowanym szpinakiem

Składniki:

• ser mozarella (opakowanie 125 g) pokrojony w kostkę,
• garść liści szpinaku zblanszowanego na maśle.

Pierogi z cukinią

Składniki:

• 1/2 drobno pokrojonej i podsmażonej cukinii ze skórką,
• farsz z mięsa.

Pierogi wrzucamy do wrzątku z dodatkiem soli i oleju, żeby się nie kleiły, gotujemy aż do ich wypłynięcia i odcedzamy.
Jeśli uznacie, że wyszło ich za dużo, polecam chwile je podgotować (niecałą minutę), odcedzić, ostudzić i zamrozić. Zamrożone pierogi wrzucamy na wrzątek na 3 minuty.

Jak Wam się podobają propozycje mojego męża?
Jak widzicie są bardzo proste, a pierogi tak pyszne, że ze swojej strony dodam tylko, że nasza 5-osobowa rodzina rozprawia się z tymi 70 sztukami w mig. Z mrożenia zatem nici. Na święta wymyślimy coś nowego 😉

Wpis powstał we współpracy z przepisy.pl.
Zdjęcia: archiwum prywatne.