Dziś jest mój ulubiony dzień, jeden z 365 dni w roku – Międzynarodowy Dzień Przytulania. Świętuję go codziennie, ponieważ nic nie kosztuje, wymaga jedynie obecności kogoś bliskiego, chęci, odrobiny czasu, oddania się chwili zapomnienia i jest bardzo naturalne.

Przytulanie ma moc

Przytulanie to samo zdrowie. Zapewnia nie tylko komfort psychiczny, ale buduje też poczucie wartości, odporność psychiczną i fizyczną. Ponadto wpływa na poczucie wspólnoty, pomaga wyrazić uczucia, uspokaja, poprawia nastrój, koi ból i smutek, zmniejsza strach, dodaje pewności siebie, ogrzewa, relaksuje mózg i ułatwia zasypianie (czy wiesz, że przytulanie przed snem jest 12-krotnie bardziej skuteczne niż stosowanie tabletek nasennych?).

Najlepszym tego przykładem są dzieci. Kiedykolwiek poczują się niepewne czy zagrożone, naturalnie dążą do przytulenia się do swojego opiekuna. Ilekroć przytrafi się im coś przykrego, czegoś się boją, skaleczą lub kiedy są chore, przytulanie działa na nie magicznie.

Duże korzyści daje także przytulenie czworonożnego pupila: wzmacnia odporność, relaksuje, dodaje otuchy, wywołuje w organizmie człowieka pozytywne reakcje takie jak wrażliwość, współczucie, empatia. Ma też ogromną wartość terapeutyczną.

Dobry dotyk

Przytulenie przez lata było niedoceniane. Dziś bez zmysłu dotyku nie moglibyśmy się prawidłowo rozwijać i funkcjonować. Dotyk uwalnia emocje i koi, ale też pozwala otworzyć się na świat, budzi potrzebę jego poznawania. Rodzice, którzy nie szczędzą swoim dzieciom bliskości pomagają im budować bezpieczny styl przywiązania, który wpływa na prawidłowy rozwój społeczny i emocjonalny, a także poczucie miłości, szczęścia i beztroskiej radości.

Dotyk to nie tylko zresztą przytulenie, to także masaż. Pamiętam jak każde ze swoich dzieci masowałam codziennie tuż po wieczornej kąpieli. Bardzo to lubiły i bardzo długo jak na kilkutygodniowe maleństwa cierpliwie leżały poddając się delikatnym, masującym ruchom moich rąk. Wyraźnie sprawiało im to przyjemność, a ja widziałam jak z minuty na minutę stają się odprężone i spokojne. Myślę, że masaż doskonale wpływał także na jakość i komfort ich snu. Cała trójka od pierwszych tygodni życia przesypiała całe noce budząc się jedynie na nocne karmienie.

Darmowa oksytocyna

Przytulanie uwalnia oksytocynę – hormon dobrego samopoczucia. zmniejsza dystans i zwiększa zaufanie. Tym samym łagodzi stres, dodaje energii, wyzwala emocje i niweluje dolegliwości. Poza tym daje poczucie bezpieczeństwa, miłości, szczęścia i spełnienia. Kto by z tego nie chciał korzystać? Temat dotyczy zarówno dorosłych, jak i dzieci. I jedni i drudzy potrzebują przytulania do codziennego, dobrego funkcjonowania. Po dorosłych widać jak bliskość pozytywnie wpływa na relacje między nimi, zaś na malutkich dzieciach można zaobserwować jak reagują na dotyk już od pierwszych chwil życia dopasowując do niego swoje maleńkie ciało.

Powiedzenie psychologów mówi, że „jeśli nie jesteś głaskany, twój rdzeń kręgowy usycha” i coś w tym jest, ponieważ dorośli, którzy nie dbają o bliskość kochających osób czują się osamotnieni, a dzieci gorzej się rozwijają. Czuły dotyk wpływa bowiem na prawidłowy rozwój układu nerwowego i wzmacnia układ immunologiczny.

Rodzicielstwo Bliskości

Jestem fanką filozofii Rodzicielstwa Bliskości. Kiedy moje dzieci były malutkie potrafiłam godzinami wtulać się i patrzeć na nie, a ich bliskość sprawiała, że czułam się szczęśliwa. Upajałam się ich zapachem, delikatnością, bezbronnością, wzrokiem pełnym zaufania i bezzębnym uśmiechem.

Od pierwszych dni życia moich dzieci byłam zawsze blisko nich. Spały przy mnie, jadły, bawiły się i uczyły. Spokojne, bezpieczne, kochane, zadowolone. Nie płakały, nie grymasiły, zawsze miały mnie w zasięgu wzroku. Kiedy znikałam na chwilę nie odczuwały niepokoju, czekały cierpliwie zajmując się sobą, bawiąc czy rozglądając się po pokoju. Nie zaburzało to procesu ich usamodzielniania się czy poczucia własnej odrębności, natomiast zbudowało w nich poczucie spokoju, pewności i bezpieczeństwa. Z kolei mnie nauczyło odczytywać sygnały, które wysyłały jako niemowlęta – nie musiały płakać, żebym wiedziała, że są głodne, zmęczone czy czymś zaniepokojone.

Podobnie było i jest ze wspólnym spaniem. Moje dzieci mają swoje pokoje i własne łóżka, w których śpią samodzielnie, ale nie mam problemu z tym, kiedy przychodzą w nocy do naszego łóżka. Zwykle wiąże się to ze złym snem, samopoczuciem czy potrzebą przytulenia się. Nie widzę powodu, żeby im tego odmawiać, zwłaszcza, że wtedy wszyscy lepiej się wysypiamy. Dlatego bazując na swoim doświadczeniu wiem, że nie ma powodu do obaw, iż w ten sposób dziecko uzależnia się od rodzica czy że wykształca się w nim brak samodzielności. Zapewniam, że mój 16-letni dziś syn od wielu, wielu lat nie przychodzi do naszego rodzinnego łóżka, już dawno odciął pępowinę i jest w pełni samodzielnym człowiekiem 🙂

Zagłaskać kotka na śmierć

Podobno człowiek potrzebuje 4 przytuleń dziennie by żyć, 8 by być szczęśliwym i 12 by się rozwijać. Jestem przytulasem, ale nie takim co potrafi zagłaskać kotka na śmierć, tylko takim, który potrzebuje bliskości drugiego człowieka. Uwielbiam wtulać się w bliskich i zawsze reaguję na ich potrzeby przytulania się. Nigdy nie odmawiam swoim dzieciom bliskości, nie odsyłam w diabły, kiedy jestem zajęta, bo wiem, że czasem wystarczy kilka minut, żeby zażegnać największy kryzys, rozpacz czy smutek dziecka, właśnie poprzez przytulenie, spokojną rozmowę i bliski, bezpośredni kontakt. Jest to ważne zarówno dla nich, jak i dla mnie ze względu na więź emocjonalną, którą tworzymy od „pierwszego spotkania”.

Czy Wy też tak lubicie się przytulać? Bo ja spokojnie mogę powiedzieć, że od przytulania jestem uzależniona.

Podobno przytulanie nie tylko wytwarza hormony szczęścia, ale spowalnia też proces starzenia się komórek, dlatego zrób sobie dzisiaj wolny dzień – dzień na przytulanie kogoś bliskiego 😉

Fot. Anna Sobór Photography

♥ ♥ ♥

Jeśli spodobał Ci się ten wpis lub uważasz, że może się komuś przydać, będzie mi bardzo miło, jeśli go skomentujesz lub/i udostępnisz. Dziękuję, że jesteś i wspierasz.

Jeśli chcesz być również na bieżąco z kolejnymi artykułami na blogu i tym co udostępniam na kanałach społecznościowych, polub Esencję na Facebooku, zajrzyj na Instagram (jestem też codziennie na Instagram Stories) i odwiedź Twittera.