Jestem rozmiękczona. Syn przyleciał z Kanady na święta i znowu mam całą trójkę w domu.
Wprawdzie tęsknota sióstr za bratem objawia się w dość specyficzny sposób, bo siedzeniem mu na głowie, skakaniem po brzuchu i dzikimi piskami nawet wtedy, kiedy on walczy ze swoim transkontynentalnym zmęczeniem zwanym jet lagiem, ale obserwacja tego zjawiska, mimo zbyt wysokich decybeli, powoduje u mnie totalny przypływ czułości. Tak myślę sobie, że to taki przywilej wieku, definicja tęsknoty, bliskości i dobrych, zdrowych relacji między rodzeństwem.

Obserwacja świata dzieci to niekończąca się opowieść o przeżywaniu życia w sposób spontaniczny, uważny i bezinteresowny. Pewnie nie raz słyszeliście stwierdzenie, że to od dzieci właśnie powinniśmy uczyć się jak przeżywać swoją codzienność, cieszyć się chwilą, skupiać na czynnościach poświęcając im całą swoją uwagę i nie przejmować się tym co mało istotne i przeminie.

Przedświątecznie, ale też pod wpływem chwili i jednocześnie w tym najbardziej zabieganym okresie w roku, naszło mnie kilka refleksji, które chciałabym poddać i Wam i które pokazują jak bardzo różnimy się od naszych dzieci. Patrząc na nie, nasuwa się myśl, że i my dorośli, moglibyśmy czasem ulec temu co jest dla nich naturalne i tak bardzo charakterystyczne.

Spontaniczność i wiara we własne możliwości

Spójrz na dziecko, a zrozumiesz jak bardzo krzywdzisz siebie obdzierając się ze spontaniczności i wiary w to co robisz.

Nie ma w tym ani krzty przesady, bo tych akurat cech możemy dzieciom tylko pozazdrościć. Jako dorośli stawiamy sobie zbyt wiele ograniczeń i barier, polegamy na opinii obcych i często mało życzliwych nam osób, porównujemy się z innymi i stawiamy poprzeczki, których nie jesteśmy w stanie przeskoczyć. Skutkuje to tym, że na działanie często brakuje już siły i ochoty, bo wypierają je: strach, zwątpienie we własne możliwości i przekonanie, że inni zrobiliby to lepiej od nas.

Bliskość i emocje

Dzieci potrzebują bliskości od swojego pierwszego oddechu i tak naprawdę pozostają w tej potrzebie osiągając dojrzałość. Jako dorośli często zapominamy o sobie, swoich potrzebach i potrzebach najbliższych osób. Zaniedbujemy też ich sygnalizowanie. Skoro dziecko to potrafi, dlaczego dorosły zatracił taką umiejętność?

Podobnie jest z emocjami, które są naturalną częścią naszego życia i często rozumianą w odniesieniu do dzieci, a tłumioną w życiu dorosłym. Umiejętność trzymania swoich emocji na wodzy to wprawdzie objaw dojrzałości, ale wywołuje to też skutki uboczne w postaci różnych zaburzeń, stanów lękowych, braku wiary w siebie i problemów ze zdrowiem psychicznym.

Ostatnio przeczytałam, że choć problemy dorosłych różnią się nieporównywalnie od problemów dzieci i młodzieży, to na poziomie przeżyć i emocji, ci ostatni doświadczają ich tak samo intensywnie.

Uważność

Uważność to nie ideologia, lecz świadome, pełne ciekawości i otwartości przeżywanie chwili, która właśnie trwa.

Dzieci z natury są ciekawe świata i bardzo uważne. Na pewno zauważyliście, że swoje czynności lubią robić nieśpiesznie, a kiedy je poganiamy, dają wyraz swojemu niezadowoleniu. Powinniśmy brać z nich przykład, bo uważność to aktywne i głębsze odkrywanie świata, a rozkojarzenie i nerwowość, tak charakterystyczne dla dorosłych, to nic innego jak efekt pośpiechu i stresu.

Wdzięczność i radość

Czego jak czego, ale okazywania wdzięczności i naturalnej radości dzieciom odmówić nie można. Zapewne też z tego powodu często zakładamy, że dzieci są radosne i uśmiechnięte, bo nie mają problemów i trosk wynikających z obowiązków i prozy życia. Tymczasem one mają swój świat, swoje kilkuletnie i nastoletnie dylematy i potrzebują takiego samego zainteresowania jak inni.

Mam w domu wspaniałych nauczycieli radości, pełnych energii i zapału do życia, więc korzystam z tego i czerpię naukę każdego dnia.

Kreatywność i otwartość na wspólnie spędzany czas

Jeśli brakuje Wam pomysłów na zabawę z dziećmi, oddajcie się w ich ręce. One zawsze mają gotowy scenariusz.

Ja akurat nie mam z tym problemu, bo jakościowe spędzanie czasu z dziećmi mam zaprogramowane od ich urodzenia. Jestem spełnioną i szczęśliwą mamą, bo na swoją trójkę długo czekałam i potrafię docenić nasze wspólne chwile. Dlatego tak cieszę się na zbliżające się wolne od pracy dni, bo mamy trochę planów, a wśród nich m.in.:

• wspólne gotowanie i przygotowywanie świątecznych potraw

Myślę, że wykonaliśmy z mężem kawał dobrej roboty zachęcając i angażując nasze dzieci już od pierwszych lat ich życia do aktywnego pomagania nam w przygotowywaniu wspólnych posiłków. Teraz, kiedy mają 8, 12 i 20 lat potrafią być w kuchni w pełni samodzielne, a dla nas to duża przyjemność i pomoc w tym gorącym przedświątecznym okresie. Wspólne lepienie pierogów, pieczenie ciasteczek czy wymyślanie czegoś nowego to frajda nie tylko dla nich, ale też dla nas.

• czytelnicze wieczory przy kominku

Czy może być coś przyjemniejszego niż wyciszenie po całym dniu, rozpalenie kominka, zrobienie rozgrzewającej herbaty i wspólne czytanie książek, a potem rozmowa na ich temat?
To już nasza tradycja, że pod choinką zawsze musi znaleźć się jakaś książka. W tym roku moja młodsza córka dostanie książki o przyrodzie i planecie (bardzo przejmują ją tematy związane z zanieczyszczeniem środowiska), a ciekawe dla niej pozycje znalazłam w sklepie SMYK – zakupy możecie zrobić zarówno w sklepie stacjonarnym, jak i online – link tutaj.

• wspólne oglądanie ulubionych świątecznych filmów

Nie odmówimy sobie też wspólnego oglądania świątecznych filmów, które wprawdzie znamy już na pamięć, ale czymże byłyby święta bez takich pozycji jak: „Ekspres polarny”, „Cud na 34. ulicy”, „Masz wiadomość” czy „Holiday”. No i pewnie nie obejdzie się bez Kevina.

• domowe spa

Jak to kobiety – lubimy kosmetyki, a 12 lat to już taki wiek u dziewczynki, w którym pielęgnacja skóry zaczyna odgrywać ważną rolę. Poza eko kosmetykami, które również znalazłam na stronie SMYKA (klik), z całą pewnością pobawimy się w domowe laboratorium kosmetyczne. Dla Was przepisy na domowej roboty kosmetyki tutaj i tutaj.

• trochę aktywności fizycznej

To już tradycja, że każdej zimy pędzimy na lodowisko i do skateparku na Zimowy Narodowy. Poświęcamy na to cały dzień łącząc wypad do Warszawy z innymi aktywnościami. Nie zabraknie też morsowania na pobliskim morsowisku, a biorąc pod uwagę prognozy pogody na najbliższe 2 tygodnie, niewykluczone, że urządzimy sobie też jakieś rowerowe wycieczki.

Nie wiem jak Wy, ale ja zamierzam się temu wszystkiemu beztrosko poddać.
I pomimo, że w tych czynnościach pozornie nie ma nic odkrywczego, to zawsze towarzyszy im jakiś nowy element i nowe emocje. Moje dzieci właśnie dojrzewają, więc forma ich zaangażowania i pomysły na wspólnie spędzany czas cały czas ewoluują.

Życzę Wam przedświątecznego spokoju, pięknych Świąt i dobrego czasu z dziećmi.

Partnerem niniejszego wpisu jest marka SMYK.