Może Was to zdziwić, ale kiedy piszę ten artykuł jest niedzielny poranek, a ja zaczynam wdrażać się w wirtualny świat. Mocno z niego wypadłam odpoczywając nie tylko od sieci, ale też pracy i codziennych obowiązków. Nie żebym miała z tym jakiś problem, bo było to zamierzone działanie, ale chodzi o to, że czuję, że minione dni wykorzystałam na maksa. Spędziłam czas z rodziną, miałam go też dużo dla siebie, wypoczęłam, zaliczyłam cyfrowy detoks i generalnie zrobiłam wszystkie te rzeczy, które robi się w święta i w przerwie świątecznej.

W tej chwili mój organizm wyraźnie sygnalizuje, że potrzebuje zmiany. Powiem to wprost i ciekawa jestem czy zakwalifikuję się tym samym do mniejszości czy może jednak JUŻ większości – chcę powrotu do normalności, swojego tempa życia, zbyt krótkiej doby i rzeczy, które napędzają mnie do działania, chodzenia spać o ludzkiej porze i wstawania o poranku przepełnionego gwarem. Lubię swoje życie i tak jak bardzo potrzebowałam przerwy od codziennej bieganiny, tak teraz jestem w pełni gotowa, żeby do niej wrócić, choć pamiętam o tym, by odpowiednio korzystać ze swoich zasobów energetycznych i nie tracić ich już w pierwszych dniach po odpoczynku. 

Nie żegnam się. Idę dalej.

Podczas gdy wszyscy robią podsumowania mijającego roku, publikują zdjęcia Best of 2018, nagrywają stories, ja milczę. O ile to milczenie było na początku celowym wyłączeniem się z sieci, o tyle teraz jest moim sposobem na przygotowanie się do pracowitych miesięcy. Na podsumowania przyjdzie jeszcze czas. Teraz skupiam się na tym co przede mną, uknułam bowiem plan na najbliższe 6 miesięcy i cele na kolejny rok. Nowy kalendarz jest już kolorowy od zapisów, ale zgodnie ze sztuką i regułą SMART, starałam się zaplanować działania tak, żeby były przede wszystkim:

• dobrze sprecyzowane i bardzo konkretne – tylko takie dają mi poczucie sprawczości, motywują do pracy i przynoszą satysfakcję, tylko dzięki takim czuję, że się rozwijam
• mierzalne – to ważne, żebym widziała efekty swoich działań, choć z całą pewnością na niektóre będę musiała dłużej poczekać. Istotne natomiast, żebym w trakcie ich realizacji widziała postęp.
• atrakcyjne – atrakcyjny cel to dla mnie taki, który niesie wyzwanie sprawiając jednocześnie przyjemność. Niektóre cele będą trudne do osiągnięcia i stresujące, ale jak pokonam przeszkody, które są wewnątrz mnie i przeskoczę te, które przyjadą z zewnątrz, będę w zupełnie innym miejscu.
• realistyczne, czyli możliwe do osiągnięcia – moje nowe cele to przełom dla mnie, opuszczenie strefy komfortu w pełnym tego słowa znaczeniu. Jeszcze nie wiem jak się w tym wszystkim odnajdę, ale do niczego się nie zmuszam. Ja do tych rzeczy po prostu dojrzałam.
• terminowe– w chwili obecnej mam z tym najmniejszy problem, bo cele osadziłam już na osi czasu, ale biorę pod uwagę to, że pojawią się jakieś okoliczności, które utrudnią dotrzymanie terminów.

Zostańcie i wspierajcie, a potem korzystajcie

Dzisiaj jest jeszcze za wcześnie, żeby dzielić się na blogu tym co zamierzam zrobić. Zbyt poważnie podchodzę do swoich planów i bardzo zależy mi na ich realizacji. Nie wiem jeszcze kiedy, ale na pewno będę ujawniać je sukcesywnie, zwłaszcza, że znakomita część z nich będzie dla Was inspiracją i motywacją do działania. Wierzę też w to, że część z Was weźmie w nich udział 😉

Oddech przed bitwą

Dlaczego bitwą? Bo będę musiała stoczyć walkę z czasem. Codzienność bywa trudna i zajmująca, ale też frapująca i zaskakująca.

Dziś nie odpowiadam sobie na pytania, od których huczy w sieci, bo zrobiłam to już w ciągu roku. Widzę swoje błędy, znam słabe strony i powody, dla których zrezygnowałam z niektórych planów i marzeń.
Dziś jestem gotowa, żeby je zrealizować, ale najpierw biorę głęboki oddech, pogram w planszówki z córkami, obejrzę nowy serial na Netflixie, wypiję z mężem wino, nacieszę się z jeszcze tylko kilkudniowej obecności syna w domu zanim wyleci do Kanady i wszystko wróci do swojego rytmu.

Przed mną cały nowy rok, ale ja już dzisiaj wiem, że minie bardzo szybko. Tak to już jest jak planuje się i robi fajne rzeczy, a moje będą fajne. Mam nadzieję, że i Wam się spodobają, a czy tak będzie zapytam Was za 12 miesięcy 🙂