W tym roku listopad przebiegał u mnie wyjątkowo intensywnie. Teraz próbuje dorównać mu również grudzień.

Można odnieść wrażenie, że slow life i uważność, na które tak często się powołuję, poszły w odstawkę. Nic jednak bardziej mylnego. Nawyki, nad którymi pracowałam tak długo mają to do siebie, że pewne rzeczy wykonuję automatycznie, a dodatkowo to co pomaga mi w ich pielęgnowaniu to jest dobre planowanie (plan tygodnia, kalendarz, Bucket List, selekcja i priorytetyzowanie zadań), ale też determinacja i przekonanie, że dam radę wszystko ze sobą pogodzić. Wprawdzie rubryki plannera wypełnione są od góry do dołu, ale wiele z punktów, które się w nich znalazły dotyczą rutynowych czynności, a także drobnych przyjemności, o których staram się pamiętać każdego dnia i które pomagają mi utrzymać względną równowagę. Wszystkie składają się na pracę, dom, dzieci, odpoczynek.

Jednak baczni obserwatorzy moich poczynań, zauważyli, że spędzam sporo czasu poza domem, czasem wyjeżdżając na kilka dni i zadają pytania kto zajmuje się nim pod moją nieobecność, kto pilnuje porządku, robi zakupy, zajmuje się dziećmi, gotuje im obiady, odrabia z nimi lekcje, prasuje ubrania. Wiecie, wszystkie te domowe czynności, które „teoretycznie” przypisane są kobiecie.

Dziś słów parę o prowadzeniu domu.

Niewątpliwie pracując w domu, łatwiej jest mi o niego dbać na bieżąco zamiast odkładać wszystko na weekend, ale w takie dni jak teraz, kiedy naprawdę wiele się dzieje, a ja sporo czasu spędzam poza domem, znowu planowanie odgrywa tu kluczową rolę, ale też dystans (!) i kilka innych czynników, które sprawiają, że jestem spokojniejsza, bo mam wrażenie, że wszystko jest na swoim miejscu.

Wymagaj i planuj, ale bądź też wyrozumiały

W naszym domu każdy ma jakieś obowiązki. Każdy z nas jest odpowiedzialny za swoją „działkę”, ale też za przestrzeń, którą dzielimy ze sobą. Swoich domowników uczę w ten sposób nie tylko samodzielności, ale też odpowiedzialności i rozumienia, że wykonując pewne domowe czynności odciążamy innych. Od tego z jakim nastawieniem będziemy podchodzić do swoich obowiązków, będzie zależało wiele innych rzeczy.

Jednocześnie nikt nie wyręcza się drugą osobą. Wiele czynności wykonujemy wspólnie, wzajemnie sobie pomagamy i czynnie uczestniczymy w życiu rodzinnym. Taka współpraca nie zawsze jednak przebiega sielankowo. Mąż bardzo mi we wszystkim pomaga, ale i on potrzebuje czasem odpocząć. Dzieci zwykle uczynne, czasem mają lenia, a ja otwarcie mówię, kiedy nie mam na coś siły lub zwyczajnie w świecie ochoty.

Choć lubię planowanie i każdego dnia ustalamy kto czym się zajmuje, to uważam też, że dom to nie firma, w której obowiązują deadline’y, a każdy obowiązek ma swój termin ważności. Jestem dość elastyczna i nie naciskam, jeśli widzę u dziecka niechęć do sprzątnięcia pokoju czy opróżnienia zmywarki wynikającą ze zmęczenia albo kiedy mąż proponuje zrobienie większych zakupów kolejnego dnia. Jestem spokojna, bo wiem, że ta praca i tak zostania wykonana, a że będzie to miało miejsce innego dnia niż założyłam, co z tego?

Dom to miejsce, w którym każdy powinien czuć się dobrze. Dlatego ważna jest tu też wyrozumiałość. Tak bez zaangażowania, jak i zrozumienia drugiej osoby, trudno jest zbudować kąt pełen ciepła i dobrej atmosfery.

Podsumowując – maluj w wyobraźni obraz swojego domu, ale nie złość się, gdy nie wszystkie kreski wychodzą równo.

Korzystaj z technologii i lifehack’ów, ale nie daj się im zwariować

Bardzo spodobała mi się myśl Agnieszki Krzyżanowskiej z książki „Prosto i uważnie na co dzień”, o której niedawno pisałam (KLIK), że jeszcze nikt nie wymyślił aplikacji do poprawiania życia i samozadowolenia. Przełożyłam ją na prowadzenie swojego domu i zajmowanie się ogrodem.

Nie mam domu naszpikowanego elektroniką, która wyręcza nas w różnych czynnościach. Nie mam też sztabu ludzi do pomocy, ale mam cudownych członków rodziny, którym praca, samodyscyplina i zaangażowanie nie są obce. To relacje, wzajemny szacunek i zainwestowany wysiłek tworzą nasz dom i dlatego lubimy poświęcać mu swój czas i energię. Czasem możemy je jednak zaoszczędzić korzystając ze współczesnej technologii.

Jeśli jeden robot kuchenny pozwoli pozbyć się czterech innych urządzeń i zaoszczędzić trochę czasu, to warto w niego zainwestować.
Jeśli nie mam ochoty na dłuższe gotowanie, wybieram przepisy, które wymagają jedynie skorzystania z piecyka, w którym ustawiam odpowiednie funkcje.
Jeśli mogę umówić wizytę do lekarza online, to korzystam ze specjalnego serwisu, a jeśli mam możliwość podania stanu liczników za gaz i prąd i zapłacenia wszystkich rachunków poprzez specjalną aplikację w telefonie, to wybieram takie właśnie rozwiązanie – możecie je poznać TUTAJ.

Polub to co robisz w domu, ale też ułatwiaj sobie życie

W książce „Cud uważności” myśliciel buddyjski Thich Nhat Hanh opisał m.in. nieznośnie żmudny obowiązek zmywania naczyń po całym zakonie, który przypadał każdemu młodemu mnichowi. Thich wspomina zmywanie misek z użyciem popiołu, ryżowych łusek i zimnej wody jako doświadczenie, które pomogło mu wypracować przytomność umysłu. Wprost pisze o tym, że „automatyczna zmywarka – to już trochę za wiele!”.

Wiele osób lubi zmywać naczynia, prasować, myć okna, odkurzać, grabić liście w ogrodzie, bo w tych prozaicznych czynnościach, odnajduje spokój i zadowolenie, a także uważność. Jeśli dana czynność nas odpręża albo jeśli dzięki niej „wyłączamy” się odsuwając troski i złe myśli na bok, to dlaczego mielibyśmy z niej rezygnować?

Jeśli zmywanie sprawia nam przyjemność, róbmy to, ale jeśli postrzegamy tę czynność jako pożeracza czasu, który moglibyśmy spędzić z dzieckiem czy mężem, skorzystajmy ze zmywarki.

Mam taką niepisaną umowę z mężem, że w weekendy gotuje on, a ja z przyjemnością ogarniam potem kuchnię. Nie macie pojęcia jak lubię sprzątać ten nasz poobiedni rozgardiasz w zamian za ładnie podany i pyszny obiad zrobiony przez męża.

Przyjemność sprawia mi też sprzątanie po domowej imprezie. Widzę efekt swojej pracy, a sprzątając wspominam jak dobrze bawiliśmy się rozmawiając czy wygłupiając ze znajomymi.

Bardzo lubię też wiosenne porządki w ogrodzie, bo po nich mogę w pełni rozkoszować się przyjemnym dla oka otoczeniem, wypić poranną kawę na czystym tarasie czy wieczornego drinka na świeżym powietrzu, na co czekałam przecież przez długie jesienne i zimowe dni.

Złap dystans i to duży

Dystans to słowo klucz i pewnie powinno znaleźć się na pierwszym miejscu, bo tak szczerze odpowiedzmy sobie na pytanie jakie znaczenie, z perspektywy czasu, ma to, że nie umyłam tarasowego okna, nie wyprasowałam pościeli, nie posprzątałam w pralni, kolejny miesiąc nie zajęłam się ramkami z rodzinnymi zdjęciami, a część doniczek wciąż czeka na juki z Ikei?

Zaprzątanie sobie głowy, a co gorsza, udzielanie swojego nastroju innym członkom rodziny, sprawia, że wszyscy czujemy się mało komfortowo. Kiedyś miałam syndrom niespokojnych nóg, dzisiaj mam luz w temacie i polecam go każdemu, bo prowadzenie domu powinno sprawiać też przyjemność. Mi sprawia. A jak jest z Wami? 😉

Wpis powstał we współpracy z TAURON Polska Energia.
Fot. Pexels i Tauron

* * *

Jeśli spodobał Ci się ten wpis albo uważasz, że może kogoś zainteresować lub zainspirować, udostępnij go proszę. Będzie mi też miło, jeśli skomentujesz go poniżej.

No i zaglądaj regularnie na Facebook i Instagram. a także na Instagram Stories, bo jestem tam codziennie.