Często podejmując różnego rodzaju działania albo wprowadzając zmiany w swoim życiu, nasz entuzjazm miesza się z obawami.

Może to za wcześnie? Może nie jestem na to gotowy/a psychicznie, fizycznie albo finansowo? Może poniosę porażkę? Może będę cierpieć? Może inni mnie wyśmieją?

Pomyślcie, że nie jesteście sami, a innych przeszywa ten sam strach, nieśmiałość lub przeczucie, że nie są wystarczająco silni, żeby doświadczyć czegoś nowego.

Mam dla Was 5 prostych wskazówek, które osobiście bardzo pomagają mi w przezwyciężaniu swoich obaw i okiełznaniu wewnętrznego demona, który czasem podstawia mi nogę.

1. Entuzjazm, ciekawość świata i otwartość to słowa klucze

Tu mam chyba ułatwione zadanie, bo moja potrzeba uczenia się, doświadczania i przeżywania po swojemu nowych rzeczy jest często silniejsza niż strach, ale nie myślcie, że lecę jak ćma do światła. Zawsze rozważam za i przeciw, wizualizuję siebie w nowej sytuacji, podejmuję dialog ze swoim wewnętrznym głosem, ale nie pozwalam mu zdeptać swoich planów i marzeń.

Poza tym sama świadomość, że przeżyję coś fajnego, może poznam ciekawych ludzi albo odkryję w sobie nową cechę lub zainteresowanie, sprawiają, że nowe doświadczenie napawa mnie już na samym wstępie entuzjazmem i siłą, które są trudne do opanowania.

Pielęgnujcie swoją ciekawość świata, a będzie Wam łatwiej spróbować czegoś nowego.

2. Boję się i działam

„Odwaga nie polega na tym, by mieć siłę, aby iść naprzód.
Odwaga to iść do przodu, choć nie mamy siły, by to robić.”

Ciągle słyszę: „Ty jesteś taka odważna, silna”, „Kto jak nie ty?!”, „Ty to mówisz i działasz, a ja się boję”.

Myślicie, że ja się nie boję? Byłabym głupia i nieodpowiedzialna, gdybym się nie bała, bo to oznaczałoby skrajny egoizm i niefrasobliwość. Swój strach czy obawy i wewnętrzne demony nauczyłam się jednak pokonywać, bo zobaczyłam, że o wiele więcej zyskuję, kiedy podejmuję wyzwanie albo niekomfortową dla siebie decyzję niż gdybym się poddała. Doświadczanie życia w różnych jej postaciach to bogactwo przeżyć nie tylko przyjemnych, ale też trudnych. Te ostatnie uczą mnie najwięcej pokory i stawiania czoła przeszkodom w przyszłości.

Poza tym często powtarzam sobie powiedzenie: „Kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana” i stawiam krok do przodu.

3. Podtrzymuję, że jestem inna

Ilekroć najdą mnie wątpliwości co do moich pomysłów, powtarzam sobie: Jesteś inna i to jest twój atut, nie wada czy twoje słabe ogniwo. Poza tym lubię wyjść poza schemat, bo tam jest znacznie ciekawiej.

Każdy z nas jest inny. Problem polega na tym, że spora część z nas uważa to za problem. Tymczasem pomyślcie, że macie do zaoferowania coś innego niż ci, o których w chwili zwątpienia myślicie. I zapamiętajcie: Jeśli jesteście sobą, nie macie konkurencji 🙂

4. Nie oglądam się na innych

„Za wersję mnie, którą wykreowałeś w swojej głowie, nie biorę odpowiedzialności”
– Tekstualna

Liczyć się z czyimś zdaniem, cenić porady innych, a ignorować tych, którzy wykazują zainteresowanie nami tylko wtedy, kiedy sami czegoś nie mają odwagi zrobić i próbują wzbudzić w nas lęk, to coś zupełnie innego.

Już to kiedyś gdzieś napisałam, że lubię i potrzebuję inspirować się innymi, ale swoją uwagę kieruję na osoby, które podobnie jak ja dążą do własnego szczęścia, a nie opierają je na tym co powiedzą lub pomyślą inni. Na świecie jest ponad 7,6 mld ludzi, dlaczego miałabym kierować się kimś kto ciągnie mnie w dół zamiast motywować do rozwoju?

5. Podejmuję niekomfortowe decyzje

Do świadomego przeżywania życia istotne są dla mnie m.in. te dwa parametry, które czasem wchodzą ze sobą w korelację: wrażliwość i rezyliencja, czyli umiejętność dostosowywania się do zmieniających się warunków. Kiedy podejmuję jakąś trudniejszą dla mnie decyzję, buduję swoją odporność na stres, ale pojawia się też wtedy więcej przestrzeni na odczuwanie i emocje.

Finalnie, to co na początku wydawało mi się niekomfortowe, pod koniec okazuje się być bardzo wartościowe. Zawsze przypominam sobie o tym wtedy, kiedy ponownie muszę podjąć jakąś decyzję.

A, i jeszcze jedno. Czasem się sparzam i to też jest dla mnie ok, bo traktuję to jako cenną lekcję i powód do pracy nad sobą.

Podsumowując ten artykuł, chciałam Wam powiedzieć, że właśnie rozważam jedną mocno niekomfortową decyzję, która z jednej strony napawa mnie ogromnym lękiem, z drugiej entuzjazmem i chęcią zrobienia dla siebie czegoś zupełnie nowego. Znowu. Może nawet o tym wkrótce napiszę?

Dla Was odwagi! Róbcie to co podpowiada Wam rozum, intuicja i serce, a także wewnętrzna potrzeba. Wszak nikt nie zna ich tak dobrze jak Wy sami.

Fot. Unsplash